Laatst las ik een artikel van Klaas-Jan Klatten, psycholoog en organisatieadviseur,  met als titel:

Medewerkers verlaten niet hun baan, maar hun leidinggevende

Klaas- Jan spreekt duidelijke taal en kan zijn beweringen ook met wetenschappelijk onderzoek onderbouwen.

De strekking van zijn verhaal is: meer dan 5o procent van alle mensen verlaten hun baan vanwege hun ‘baas’. Dit wordt meestal niet uitgesproken en de meeste organisaties onderzoeken de oorzaak van vertrek niet grondig genoeg. Dat is jammer, want er valt veel winst te halen.

Klaas-Jan geeft aan dat een gemis aan zelfreflectie de hoofdoorzaak is. Leidinggevende zijn vaak onkritisch ten opzichte van zichzelf en denken graag dat de oorzaak voor een conflict altijd bij de ander zit.

Nu is dit fenomeen niet iets wat alleen maar bij leidinggevenden het geval is, dit verschijnsel kent ieder mens. Sterker nog, we worden zo geboren en blijven deze houding houden als wij niet te weinig tijd en energie in onze persoonlijke ontwikkeling investeren.

 

Zelfreflectie vraagt om moed

Het is normaal dat wij vanuit onze eigen blikwinkel de wereld bekijken, alles op onszelf betrekken en ervan uitgaan dat onze waarheid universeel is. Het vraagt om inzicht wil men zich realiseren dat ieder mens de wereld op een andere manier beleeft, dat wij constant onze wensen en verlangens op anderen projecteren en zij hetzelfde doen met ons.

Door deze aangeboren mechanismen leven wij in relaties die het resultaat van onze projecties zijn.  Als gevolg daarvan hebben wij met sommige mensen een goede relatie en met anderen een slechte. Verder niets mis mee zou je kunnen zeggen, zolang we niet in een afhankelijke relatie tot elkaar staan zoals, bij familie en collega’s op het werk, het geval is.

We mogen dus terecht van mensen in leidinggevende posities verwachten dat zij aan hun persoonlijke ontwikkeling werken en zich gesterkt weten door enige kennis van psychologische mechanismen.

Jammer genoeg is dat niet altijd het geval. Ook dat is begrijpelijk, immers vraagt zelfreflectie om moed.

Tenslotte komen wij in dat proces ook onze schaduwkanten tegen en dat kan behoorlijk pijn doen. Vrijwillig beginnen wij er dus niet zo gauw aan. Wat kan ons dan verleiden om het wel te doen? Zoals altijd en met alles heeft ieder nadeel ook een voordeel en omgekeerd. Het voordeel van zelfreflectie is een stap op weg naar meer bewustzijnsontwikkeling en het voordeel daarvan is: meer balans in je leven, minder stress in tussenmenselijke relaties, meer controle en zelfsturing aan je leven kunnen geven, meer geluk en tevredenheid.

Het is voor ieder mens inzichtelijk dat meer kennis van zaken uiteindelijk ook altijd iets oplevert. Laten we er dus aan gaan werken dat leidinggevenden het niet vervelend vinden om aan zich zelf te werken maar dat ze overtuigt raken van de grote winst die daarin ook voor hun persoonlijk te halen valt.

Mijn coachingstool DE REIS VAN DE HELD is één manier om mensen bij hun bewustzijnsontwikkeling te ondersteunen op weg naar Zelfkennis.

Zeker geen overbodige luxe in heel veel posities…